Persoonlijke mening

Een prachtig boek van een prachtige schrijver. Zijn woorden zet hij op de juiste manier naast elkaar zodat elke zin op een perfecte manier wordt gebruikt. Het boek leest zeer vlot. Het is helemaal niet langdradig en daarom zeer prettig om te lezen. Een hele verademing in vergelijking met het vorige boek 'Het ongrijpbare meisje' van Mario Vargas Llosa.


Ook mooi is dat Jeroen Brouwers dit boek opdraagt aan de Nederlandse acteur Roef Ragas. Want hij zou van dit boek een theatervoorstelling gaan maken. 

Het einde was misschien een beetje voorspelbaar maar daarom niet minder geslaagd. Het kind waarvoor hij eerst een gevoel van misselijkheid en angst voelde, wordt uiteindelijk toch een bekommernis in zijn leven. Misschien maakt de dood van zijn zoon zijn leven nu eindelijk minder 'datumloos'. Dit boek is zeker een aanrader wanneer je houdt van een goed verhaal zonder al te veel tierlantijntjes. 

Samenvatting

Het verhaal begint wanneer ons hoofdpersonage al in de 60 is. Hij is oud en eenzaam. Hij is zeer onrustig en probeert zichzelf te kalmeren door bomen te tellen in het bos waar zijn huis zich bevindt. In het boek blikt hij terug op momenten waar hij fouten maakt. Vooral fouten en misverstanden in zijn vader-zoonrelatie. Hij trouwt met Mirjam. Maar al snel beseft hij dat deze voor hem 'datumloze dagen' geen betekenis meer voor hem hebben. Wanneer ze op reis gaan naar Venetië, lijkt dit een lichtpuntje in hun relatie. 


Maar aan dit geluk komt snel een einde wanneer Mirjam vertelt dat ze in verwachting is van een jongetje dat ze de naam Nathan wil geven. Hij is woedend. Hij begrijpt niet hoe ze zo iets kon doen? Hij wil geen kind. Hij wil Mirjam niet meer aanraken. Na een moeilijke bevalling neemt hij de pasgeborene in zijn armen. Ondanks dat de relatie tussen Mirjam en de hoofdpersoon niet betert, besteedt hij heel wat tijd aan de actieve kleuter Nathan. Maar wanneer Mirjam er genoeg van heeft dat hij meer vreemd gaat dan dat hij thuis is, vertrekt hij. 


Hij laat zijn zoon die nog maar een kleuter is achter bij zijn moeder. De keren dat hij Nathan nog tegen het lijf loopt zijn op één hand te tellen.


New York

Het hoofdpersonage is een veertiger die alleen in een flat in New York woont. Wanneer hij in het park de bloedmooie Janis als een zilver standbeeld ziet staan is hij opslag verliefd. Naast de mooie Janis zit een jonge man die speelt op zijn gitaar. 


Hij had geen idee dat hij zonet zijn zoon passeerde. Maar wanneer Janis en de jongen met zijn gitaar 's avonds voor de deur staan ziet hij onmiddellijk dat het zijn zoon Nathan is. Nathan is straatmuzikant en leidt een zeer sober leven. Die avond praten ze over hun levens. De volgende ochtend zijn Janis en Nathan al weer verdwenen.


Wenen

Hij is al ouder dan 50 en woont nu in Parijs samen met Sylvie. Voor een congres trekt hij een tijdje naar Wenen. Het is mij ondertussen wel duidelijk dat ons hoofdpersonage zeer gevoelig is voor knappe vrouwen. Hij besteedt weliswaar meer aandacht aan de Poolse Gabriëlla dan aan het Congres. Hij is zo gefocust op de Poolse schone dat hij zelfs zijn eigen zoon niet heeft herkend die aan dezelfde tafel plaats neemt. 


Later wanneer de man opstaat en hem een envelop overhandigt beseft hij pas dat deze man zijn zoon Nathan is. Hij belt later die dag Nathan op om af te spreken. Ook al had Nathan hier niet veel zin in, ze spreken toch af om even bij te babbelen. Nathan heeft ondertussen een vrouw Madeleine en een dochtertje Amber. Hij is nog steeds muzikant. Hij maakt nu deel uit van de groep de Boccherini’s.

Wanneer het hoofdpersonage terug aankomt in Parijs is zijn vrouw er -zoals hij wel had verwacht- vandoor met een andere man.


Aan het sterfbed

Wanneer het hoofdpersonage zich weer eens probeert te kalmeren door bomen te tellen, krijgt hij opeens een telefoontje. Het is zijn vroegere vrouw Mirjam. Ze is overstuur en vertelt al snikkend dat Nathan in het ziekenhuis ligt met een zeldzame bloedziekte. Nathan vroeg sinds lange tijd naar zijn vader. Hij had behoefte aan de vaderfiguur die hij zijn hele leven lang had moeten missen.

Samen met Mirjam bezoekt hij zijn zoon in het ziekenhuis.Hij ziet Nathan iedere dag meer en meer aftakelen. Dokters hebben hem al lang opgegeven en gebruiken hem enkel nog als experiment.

Het hoofdpersonage kan zijn zoon niet langer zien leiden. Op een avond wanneer al het bezoek al lang vertrokken is komt hij Nathan's kamer binnen. Hij neemt de volgens hem juiste beslissing en neemt eindelijk zijn verantwoordelijkheid als vader op. Hij trekt alle kabels verbonden met Nathan uit en duwt een kussen over het gezicht van zijn arme zoontje. Nathan is verlost uit zijn leiden en kreeg in de laatste dagen van zijn leven dan toch nog zoiets dat moest doorgaan voor een vaderfiguur. 

Jeroen Brouwers

Jeroen Brouwers is een zeer getalenteerd schrijver. Veel van zijn boeken werden uitgewerkt tot theaterstukken of werden vertaald in andere landen. In het boek 'Datumloze dagen' zien we dat er heel wat overeenkomsten zijn tussen Jeroen Brouwers en het hoofdpersonage. Hij woont ook in een huis dat in het bos staat. Dit huis bevindt zich ook in Zutendaal. Maar er zijn ook heel wat elementen in het boek verwerkt waar de inspiratie niet vanuit zijn eigen leven werd gehaald.

Prijzen

• 1967 - Vijverbergprijs voor Joris Ockeloen en het wachten
• 1980 - Multatuliprijs voor Het verzonkene
• 1981 - Dr. Wijnaendts Franckenprijs voor Kladboek
• 1982 - Geuzenprijs
• 1989 - Ferdinand Bordewijk Prijs voor De zondvloed
• 1993 - Constantijn Huygensprijs voor zijn gehele oeuvre
• 1995 - Gouden Uil voor Vlaamse Leeuwen
• 1995 - Prix Fémina Etranger voor Rouge décanté (Bezonken rood)
• 2001 - Multatuliprijs voor Geheime Kamers
• 2001 - AKO Literatuurprijs voor Geheime kamers
• 2001 - Het Gouden Uilskuiken voor Geheime kamers
• 2001 - Gouden Uil voor Geheime kamers
• 2001 - Humo's Gouden Bladwijzer voor Geheime kamers
• 2007 - Prijs der Nederlandse Letteren , deze heeft hij echter geweigerd omdat hij zich onheus behandeld voelde door de Taalunie.
• 2007 - Tzumprijs voor de beste literaire zin met een zin uit 'In het midden van de reis door mijn leven'
  

  Al stond in het centrum van het huis een kachel als uit de machinekamer van een stoomschip en stortte ik deze vol kolen en hout uit het bos, ze verspreidde geen warmte, – zoals er ook van mij, volgestort met het witte water van de firma Bols, niet echt meer iets constructiefs uitging.





• 2008 - Gouden Uil Publieksprijs voor Datumloze dagen




• 2009 - Prijs voor Vlaams-Nederlandse Culturele Samenwerking

Personages

Het hoofdpersonage: Het verhaal wordt verteld vanuit het standpunt van het hoofdpersonage. Hij vertelt over zijn troebele vader-zoonrelatie. We krijgen zijn verhaal in de verschillende stadia van zijn leven. Jammer genoeg wordt zijn naam in het verhaal geen enkele keer vermeld.


Mirjam: Mirjam en het hoofdpersonage zijn getrouwd. Maar het hoofdpersonage beseft al snel dat hun relatie al uitgebloeid is voor hij van start is kunnen gaan. Zij wil een kind. Hij absoluut niet.


Nathan: Hij is voor het hoofdpersonage dan toch de ''ongewenste'' zoon. Nathan lijkt -meer dan hij zelf wil geloven- op zijn eigen vader.


Sandra: Nadat zijn vrouw zwanger is, wil hij haar niet meer aanraken. Maar daar heeft hij een oplossing voor. Sandra gebruikt hij enkel voor de seks.


Heather: Nadat zijn relatie met Sandra verwaterd is, komt Heather in de plaats.

Janis: Wanneer het hoofdpersonage zijn zoon voor de eerste keer tegen het lijf loopt, is Nathan samen met de bloedmooie Janis.


Madeleine: De uiteindelijke vrouw van Nathan. Met haar krijgt hij een dochter Amber.


Oscar: De nieuwe vriend van Mirjam.

Bibliografische steekkaart

BOEK 4

Titel: Datumloze dagen

Auteur: Jeroen Brouwers

Uitgeverij:Atlas
Jaar van uitgave: 2007
Aantal pagina’s: 190
Omslagontwerp en boekverzorging: Marjo Starink
Omslagillustratie: foto van Howard Schatz

Persoonlijke mening

Ik moet toegeven dat dit niet het beste boek is dat ik ooit gelezen heb. Ik vond het een leuk verhaal. Maar op sommige momenten werd het wel heel langdradig. 

Wat ik wel geweldig vind aan dit boek is dat de schrijver buiten de romances van Ricardo ons ook heel wat geschiedenis mee geeft. Hij laat ons belangrijke momenten meemaken uit Parijs begin jaren zestig, geeft ons een prettig beeld van het swingende Londen in de jaren zeventig en het Madrid van de immigranten begin jaren tachtig.

Ik vond het een leuke leeservaring. Het boek is soms melancholisch, maar soms ook heel verfrissend. De stukken waar het 'stoute meisje' in het verhaal opduikt zijn het mooist. Ik hoopte stiekem op een prachtig en romantisch einde. Maar dit kon ik dus duidelijk vergeten. Ik vond het een minder goed einde. Anderen vinden het misschien net gedurfd. 

Samenvatting deel 3

VII. Marcella in Lavapiés


Bij het lezen van het laatste hoofdstuk zijn mijn verwachtingen uiteraard zeer hoog. Ik hoop op een prachtig einde. In het begin van dit hoofdstuk kan ik moeilijk volgen. Het 'stoute meisje' lijkt al lang geschiedenis en hij woont ondertussen samen met de veel jongere Marcella in Madrid. 


Hij lijkt het 'stoute meisje' uit zijn geheugen te hebben gewist. Hij leidt een sober maar vrij gelukkig bestaan met zijn Marcella. Maar wanneer zij verliefd wordt op haar collega Viktor en ze hem verlaat is hij helemaal niet droevig. Hij wil net zijn leven als vrijgezel opnieuw inzetten wanneer het 'stoute meisje' opnieuw zijn leven komt binnen wandelen.


Wat was er gebeurd? Waarom kwam ze terug? ze was toch gevlucht met de echtgenoot van Martine? Een jaar geleden had ze kanker gekregen. Ze was erg ziek geworden waardoor haar vriend terugkeerde naar zijn echtgenote. Hij nam op edelmoedige manier afscheid van het 'stoute meisje'. Hij kocht haar een huisje aan de Sète en gaf haar enkele aandelen van de électicité de France. Na haar borstamputatie vonden de dokters een tumor in haar vagina. Chemotherapie zou het onvermijdelijke alleen maar uitstellen.


Nadat ze Ricardo dan eindelijk had gevonden in Madrid leefde ze nog zevenendertig dagen samen in het huisje aan de Sète. 

Samenvatting deel 2

IV. De Dragoman van Château Meguru.

In Parijs leert hij Salomon Toledano (ook wel de Dragoman genoemd) kennen. Hij is een zeer getalenteerde tolk en iedereen vindt hem zeer bizar! Ricardo heeft nog maar weinig vrienden in Parijs en voelt zich eenzaam zonder het 'stoute meisje in zijn buurt. Daarom brengt hij veel tijd door met de Dragoman. In 1979 vertrekt Salomon naar Tokio omdat hij een contract als tolk krijgt aangeboden door Mitsubishi. Salomon leert er de liefde van zijn leven kennen en beschrijft zijn leven uitvoerig in vele brieven. 

Dankzij Salomon komt Ricardo terug in contact met het 'stoute meisje'. Ze leeft dezer dagen in Tokio en ze is de minnares van een Japanse maffialeider. 
Hij doet er alles aan om naar zijn geliefde te reizen. Hij brengt dan ook snel een bezoek aan Tokio. Ze beleven er een paar mooie weken. Maar het 'stoute meisje' zet Ricardo zo voor schut dat hij meteen weer naar Parijs vertrekt. Hij besluit de liefde van zijn leven te vergeten. Het is een kwelling zonder haar. Maar hij moet er doorheen. Alles wordt nog moeilijk wanneer Salomon zelfmoord pleegt in Tokio.


V. Het jongetje dat zijn stem kwijt was


Alle contracten die hij krijgt aangeboden als tolk neemt hij aan. Door het vele werk lukt het hem aardig goed om het stoute meisje te vergeten. Hij bouwt trouwens ook een goede vriendschap op met zijn buren Simon en Elena en hun zoontje Yilal. Yilal is geadopteerd en zijn ouders hebben hem nog nooit horen praten. Waarschijnlijk heeft het te maken met een trauma uit het verleden. 


Wanneer Ricardo zijn leven terug gereorganiseerd heeft, wordt alles weer overhoop gehaald door het 'stoute meisje'. Ze is gevlucht van de Japanse maffialeider en ze is er erg slecht aan toe. Elena werkt in het ziekenhuis en neemt het 'stoute meisje' mee voor behandeling. Ze is er erg aan toe en wordt naar kliniek Zilacxy gestuurd voor verdere psychologische en medische hulp. 

Na 4 weken ziet ze er al heel wat beter uit. Ricardo is gelukkig dat het 'stoute meisje' nu bij hem woont. Hij is gelukkig tot hij van de dokter hoort wat er haar werkelijk is overkomen in Tokio. 

''Hij liet haar poeder slikken dat veel gassen veroorzaakte. Dat was een van de fantasieën waarmee dat excentrieke  heerschap zich vermaakte: haar naakt op handen en voeten te laten rondlopen, als een hond, terwijl ze winden liet. Hij heeft niet alleen haar rectum en haar vagina kapotgemaakt, maar ook haar persoonlijkheid."

Ricardo doet alles voor haar. Hij betaalt de ziekenhuiskosten en geeft haar onderdak. Dankzij het stoute meisje begint Yilal weer te praten.


VI. Arquímedes, bouwer van golfbrekers


Ricardo verblijft weer een tijdje in Peru terwijl het stoute meisje in Parijs blijft.  Hij ontmoet er samen met Alberto een oude man die door zijn gevoel kan vertellen waar er golfbrekers moeten worden geplaatst. Zijn naam is Arquímedes. Wanneer Ricardo een lang en diepzinnig gesprek met Arqíemedes voert, komt hij er achter dat hij de vader is van het 'stoute meisje'. Hij hoort nu ook voor de eerste keer haar naam. 'Otilita'. Hij besluit om het 'stoute meisje' niets te vertellen van zijn ontmoeting met haar vader. Het zou haar boos maken. Ze waren net zo gelukkig!

Samenvatting deel 1

I. De Chileense Meisjes 


Het is niet meteen duidelijk hoe het hoofdpersonage heet. Na een tijdje krijgen we pas meer informatie over hem. Zijn naam is Ricardo. Hij komt uit Miraflores dat gelegen is in Lima. Ricardo raakt zijn ouders kwijt in een auto-ongeluk. Zijn tante Alberta vangt hem op. Hij vertelt ons meer over zijn buitengewone zomer in 1950. 


Het opmerkelijkste aan die zomer is de komst van twee Chileense zusjes Lily en Lucy. Lily is hoogstens 15 jaar en enorm knap. Net zoals de meeste jongens uit de buurt wordt Ricardo meteen verliefd op haar.


Lucy is niet wie ze zegt dat ze is. Aan het einde van de zomer komt haar geheim uit. Ze is helemaal geen Chileense. Ze komt uit een arm gedeelte uit Miraflores. Wanneer iedereen de waarheid kent over Lily ziet Ricardo haar niet meer terug die zomer. Ook verschillende zomers daarna hoort hij niets van haar. Ze leek wel van de aardbol verdwenen. 


II. De guerillastrijdster


In de jaren 60 vinden we Ricardo terug in zijn droomstad Parijs. Hij zoekt er werk als vertaler en tolk. Zijn dagen zijn zeer geroutineerd en soms een beetje saai. Hij leert er Paúl kennen die hem een beetje helpt integreren in Parijs. Paúl zorgt er voor dat guerrillero's via Parijs naar Cuba geraken voor hun opleiding. Ricardo helpt hem met dit werk en leert zo 'Kameraad Artlette' kennen. Hij komt er snel achter dat dit zijn jeugdliefde Lily is! Lang heeft hij haar niet bij zich want ze vertrekt naar Cuba. Ricardo gaat dood van verdriet. Zeker wanneer hij hoort dat zijn 'stout meisje een liefdesaffaire zou hebben met commandant Chacón.


Drie jaar later wanneer zijn tante Alberta overlijdt, loopt hij haar terug tegen het lijf. Ze draagt een gouden ring aan haar rechterhand. Ze is nu getrouwd met Robert Arnoux. Ondanks dat het 'stoute meisje' steeds uit zijn leven vlucht, blijft hij zielsveel van haar houden. 


III. Een paardenschilder in swinging London


Ricardo moet als tolk vaak op reis naar Londen. Daar leert hij Juan Barreto kennen. Hij schildert voor heel wat geld de paarden van Newmarket. Juan neemt Ricardito mee naar Newmarket en het is ook daar waar hij het 'stoute meisje' opnieuw ontmoet.


Ze is nu de vouw van de rijke paardenfokker Mr. David Richardson. Ze is zeer rijk en machtig, maar erg ongelukkig. Ze haat niet alleen paarden, maar ook alle gesprekken die over deze beesten gaan. Ricardo is zo gelukkig dat hij haar weer heeft gevonden. Hij wil haar zo graag zijn vrouw maken. Maar het 'stoute meisje' laat hem niet in de buurt komen. Als hij er achter zou komen dat ze hem bedriegt, dan zou hij haar gewoon op straat zetten. Dit gebeurt uiteindelijk ook omdat Mr. Richardson er achter komt dat ze een bigamiste is. Zo verdwijnt ze voor een derde keer uit zijn leven.

Mario Vargas Llosa

De Peruaanse schrijver Mario Vargas Llosa die geboren is in 1936 is een van de grootste Zuid-Amerikaanse auteurs van deze tijd. Hij heeft heel wat romans, verhalen en essays gepubliceerd. Hij heeft daarom ook al heel wat prijzen in de wacht gesleept. 

In 1994 ontving hij de Cervantesprijs. Dit is de belangrijkste literaire prijs in de Spaanstalige wereld.
Hij heeft ook 43 keer de titel van doctor honoris causa gekregen aan de meest bekende universiteiten over heel de wereld! 


Een meer recente prijs die hij ontving was de Nobelprijs voor literatuur in 2010. Hij kreeg deze prijs voor  "zijn cartografie van machtsstructuren en zijn scherpe beelden van het verzet, de opstand en de nederlaag van het individu."


Buiten het schrijven was hij ook actief in de politiek. In 1990 was Vargas Llosa
kandidaat bij de presidentsverkiezingen in Peru. Hij heeft deze verkiezingen verloren van Alberto Fujimori. Zijn verlies was redelijk onverwacht. Om te kunnen vertellen over deze politieke periode in zijn leven schreef hij het autobiografisch boek "de vis in het water". 

Bibliografische steekkaart

Titel: Het ongrijpbare meisje

Oorspronkelijke titel: Traversuras de la nina mala

Auteur: Mario Vargas Llosa

Vertaald door: Aline Glastra van Loon en Arie van der Wal 
Uitgeverij: J.M. Meulenhof
Jaar van uitgave: 2006
Aantal pagina’s: 333
Aantal hoofdstukken: 7

______________________________________________________________________ Einde!

Persoonlijke mening

Ik vond het een geweldig boek. Vooral in deel één en twee liep de spanning hoog op. Het fijne aan het boek was dat de identiteit van Bud pas naar het einde toe bekend werd gemaakt. Zelf had ik in deel twee geen idee meer wie de dader had kunnen zijn. Het boek is vlot geschreven en daarom ook aangenaam om te lezen. Ik geef het boek zeker een 7/10.

Marion

Marion was zijn laatste kans op een rijk leventje! Hij belde haar op en zei dat hij een vriend was van Ellen. Hij vertelde haar dat hij nog een boek had van haar dat hij kreeg voor ze naar Blue River vertrok. Hij wou het aan Marion geven en daarom spraken ze af. Marion werd meteen verliefd op hem. Het duurde dan ook niet lang of er werden trouwplannen gemaakt.

Bud is gelukkig. Hij denkt dat de derde keer er niets meer kan mislukken. Leo Kingship bleek een aardige man te zijn. Zijn moeder had reeds kennis gemaakt met Marion. Alles verliep op wieltjes tot Gordan C. Gant zich weer kwam mengen in de zaak. Hij overtuigde Leo Kingship ervan dat Bud zijn twee dochters had vermoord. Als hij zijn derde in veiligheid wilde brengen, moesten ze nu ingrijpen.

Maar Marion was verliefd. Gordan Gant heeft haar kunnen overtuigen met een koffertje met spullen dat hij had gestolen uit bud’s huis in Menasset. Met al dit bewijsmateriaal begon ze te huilen.

Enkele dagen voor de trouw bezochten ze de koperfabriek van Leo Kingship. Ze dreven Bud in het nauw en hij kon niet anders dan bekennen. Hij was wanhopig en liet zich daarom in het kopervat vallen.

Ellen

Het tweede deel uit het boek draagt de naam Ellen. Ellen Kingship is de zus van Dorothy. Ze gelooft niet dat haar zusje zelfmoord heeft gepleegd en daarom vertrekt ze op onderzoek. Ze schrijft een brief aan haar lief Bud Corliss. Ze vertelt hem dat hij zich geen zorgen moet maken en dat ze spoedig zal terug keren. Ze belooft hem iedere dag een brief te sturen.

Ellen vindt twee mogelijke verdachten. De eerste heet Gordan C. Gant en de tweede heet Dwight Powell. Al snel blijft dat Gordan de dader niet kan geweest zijn. Het moest dus wel Dwight Powell geweest zijn. (Dit schrijft ze ook allemaal in de brieven naar Bud) Het verhaal is zeer spannend. Ik dacht ook dat Powell het was geweest toto dat het verhaal een plotse wending krijgt.

Bud vermoordt Powell en Ellen. Hij was dus de moordenaar van Dorothy. Hij was ondertussen al samen geweest met Ellen omdat hij alles over haar wist. (Dit dankzij Dorothy.) Hij heeft ondertussen genoeg informatie verzameld over de derde dochter Marion Kingship. Hij hoopt dat het de derde keer wel lukt en dat zo zijn toekomst verzekerd is met een rijke schoonvader.

Dorothy

Ik heb verschillende keren de lijst van boeken doorgenomen in de vakantie. Uiteindelijk viel mijn oog op het boek van Ira Levin. Het boek draagt de titel: ‘Een kus voor je sterft.’ Ik lees graag boeken met een hoog gehalte aan spanning en romantiek. Daarom dus mijn keuze voor dit boek.

Voordat ik begon met lezen, heb ik het boek eens goed bekeken. Ik kwam tot de conclusie dat het boek in drie grote delen is verdeeld. Ieder deel is genoemd naar de naam van een meisje. Het deel waar ik nu over zal vertellen heet Dorothy.

Haar naam is Dorothy Kingship. Ze is een prachtige jonge vrouw die studeert aan de universiteit van Stoddard. Dit was niet haar eigen keuze. Ze was liever hondervijftig kilometer verderop naar Caldwell gegaan. Daar studeert haar oudere zus Ellen Kingship. Dorothy moest zelfstandig worden vond haar vader. Haar vader vond zelfstandigheid een belangrijke eigenschap die hij in zichzelf en anderen prees. Er is nog een derde zus. Ze heet Marion.

Het verhaal begint meteen wanneer Dorothy zwanger is. Dit stond niet meteen in de planning van de jongeman die zonder al te veel inspanningen rijk zou willen worden. Al snel blijkt dat deze jongeman uit is op het geld van haar vader. Omdat ze zwanger is zou haar vader haar verwerpen en zou hij naar zijn centen kunnen fluiten.

Hij bedenkt een plan. Hij bestelt pillen bij Hermy. Deze zullen er voor zorgen dat haar zwangerschap wordt stopgezet. Wanneer deze niet bleken te werken koos hij voor een drastischer maatregel. Vergif! Wanneer Dorothy ook deze valstrik weet te ontlopen, belooft hij haar dat ze zullen trouwen.

Ze komen om half één aan in het gemeentehuis. Iedereen had pauze tot één uur. Een perfect moment om een moord te plegen. Hij was erg zorgvuldig en lette op elk detail dat hem zou kunnen verraden. Hij nam Dorothy mee naar het dak en na veel getreuzel duwde hij haar in de luchtkoker. De politie bestempelde dit ‘ongeluk’ als zelfmoord. 

Belangrijke prijzen!

Ira Levin heeft doorheen zijn carrière heel wat prijzen gewonnen. Zo won hij in 1954 de Edgar Allen Poe Award: Best firts novel. In 1980 won hij een tweede Edgar voor zijn stuk ‘Deathtrap’. Dit stuk werd zelfs 1793 keer gespeeld op Broadway! In 1992 kreeg hij de Prometheus Hall of Fame Award. In 2003 werd hij ook uitgeroepen tot ‘Grand Master’ door de Mystery writers of America. Op onderstaande foto zie je Ira Levin in 2003 met voormalig president William Link. 

“I feel guilty that ‘Rosemary’s Baby’ led to ‘The Exorcist,’ ‘The Omen,’” he told The Los Angeles Times in 2002. “A whole generation has been exposed, has more belief in Satan. I don’t believe in Satan. And I feel that the strong fundamentalism we have would not be as strong if there hadn’t been so many of these books.”

“Of course,” Mr. Levin added, “I didn’t send back any of the royalty checks.”

Ira Levin

We kunnen vast en zeker zeggen dat Ira Levin een succesvol schrijver was. Ook al heeft hij in 40 jaar slechts 7 boeken geschreven. Deze zijn wel bijna allemaal verfilmd. Levin was gekend als een romantisch en zachtaardig persoon. Dit in tegenstelling met het feit dat hij mensen graag schrik aanjoeg met zijn thrillers.

De bekende schrijver Stephen King gaf Levin zelfs de bijnaam van ‘Zwitserse horlogemaker’ onder de thrillerschrijvers. Men bestempelt de boeken zelfs als ‘All time crime classics!’

Ira levin wist al op 15-jarige leeftijd dat hij schrijver zou worden. Hij won als jonge student een scriptschrijverwedstrijd. Zijn echte carrière begon op 25-jarige leeftijd. Hij debuteerde met de thriller ‘A Kiss before Dying.’ 

Dit verhaal werd tweemaal verfilmd. De eerste keer in 1956 met Robert Wagner en Joanne Woodward. De tweede keer was in 1991 met Matt Dillon en Sean Young.


Ira Levin combineert elementen uit verschillende genres. Hij maakt in zijn Thrillers duidelijk dat er iedereen iets kan overkomen op ieder moment van de dag. Enkele critici kon hij niet bekoren. Maar de meeste critici zeggen dat hij alle ingrediënten gebruikt die van essentieel belang zijn bij de opbouw van een thriller.

Romans

A Kiss Before Dying (1953)
Rosemary's Baby (1967)
This Perfect Day (1970, winner 1992 Prometheus Hall of Fame Award)
The Stepford Wives (1972)
The Boys from Brazil (1976)
Sliver (1991)
Son of Rosemary (1997)

Toneelstukken

No Time for Sergeants (1956)
Interlock (1958)
Critic's Choice (1960)
General Seeger (1962)
Dr. Cook's Garden (1968)
Veronica's Room (1974)
Deathtrap (1978) - Tony Nomination for Best Play
Break a Leg: A Comedy in Two Acts (1981)
Cantorial (1982)

Musicals

Drat! The Cat! (1965) 

Ira Levin quotes

Before that I wanted to be a magazine illustrator - I probably would have painted Gothic scenes. 

.Ira Levin 

I didn't send back any of the royalty checks.
Ira Levin 

I finally did work out a very good relationship with my father, but it was rough growing up. We had a lot of conflict, and I think it surfaced in many of my works. 
Ira Levin 

Bibliografische steekkaart

.

Titel: Een kus voor je sterft

Oorspronkelijke titel: A Kiss before dying
Auteur: Ira Levin

Vertaald door: Remco Campert

Omslagillustratie: Universal Pictures
Uitgeverij: B.V. UtrechtJaar van uitgave: zesde druk, januari 1994

Aantal pagina’s: 256